فکر می کنم عنوان این نوشته به تنهایی یک دنیا حرف دارد؛ بنابراین لزومی نمی بینم در مورد آن توضیح بیش تری بدهم و آن را بدون شرح بیش تر به حال خود باقی می گذارم. اما دقایقی پیش به ذهنم خطور کرد که یک آیه ی بسیار زیبای قرآن را که به طور اتفاقی به آن برخورد کرده بودم، به کسانی گوشزد نمایم که گمان می کنند حیله گرتر از سایرین هستند و از طرفی حیله گری را یک امتیاز برای خود می پندارند. آیه از این قرار است:

و اتل علیهم نبأ نوح إذ قال لقومه یا قوم إن کان کبر علیکم مقامی و تذکیری بآیات الله فعلی الله توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکائکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ثم اقضوا الی و لا تنظرون (یونس - 71)

به بیان ساده تر: بچرخ تا بچرخیم!